Op naar Extremadura

Dag trouwe volgers, vandaag donderdag 28 mei 6.00 opstaan 7.15 op de fiets. In verband met het weer vroeg weg anders wordt het te warm. De route gaat richting Extremadura ( betekenis hard land ) veel bomen hoofdzaak steeneik. Verder onder de bomen verdord gras met af en toe wat ham eronder waar een rund omheen zat. De hele dag stijgen en dalen, met ongeveer 32 graden, wij zullen wel op ons gewicht blijven. Vandaag overnachting in een particuliere refugio, zoals bijna altijd keurig in orde. Wij werden ontvangen door een spaanse schone van ongeveer 20 lente's met een hondje. Ik zei tegen henk mooi hondje, henk antwoord geen hondje gezien. Het is weer ranja tijd tot de volgende etappe. De levensgenieters

Hola Sevilla

Vandaag een bijzondere fietsdag, ongeveer 30 km en werkelijk met de vingers in de neus en de voeten op het stuur.Een verademing na al dat geploeter bult op. Nestelende ooievaars, uitgebreide landbouwgebieden als bij ons, drukke wegen, zeker nabij Sevilla. We reden de stad binnen via een vrijliggend fietspad dat ons ook langs Plaza Espana en de mooie gebouwen van de wereldtentoonstelling rond 1935 leide. Zelfs als je dit voor de tweede keer ziet streel je de ogen en de geest. Schon, schon , schon. We moesten natuurlijk weer onderdak hebben en jullie taden het al, weer bij de zusters klaar is ze. Aangebeld, duurde even en het slot van de zeare toegangddeur werd elektrisch ontgrendeld. Door een aantal gangen tot bij een luikje achter tralies een vriendelijke maar helaas niet al te knappe zuster, mij een code toe riep en waarmee een zware deur naar de habitation werd geopend. We snappen nu waarom de zuster(s) zo aardig zijn, veel gied weer dus veel worst!

de langste dag

26 mei Setenil naar Los Palacios 118 km. Vanuit bergachtig gebied naar het vlakke richting Sevilla. Het was weer mooi weer geweldig om te fietsen. Alleen duurde de tocht langer dan gepland omdat in een dorp geen hostal was, wat ons wel was verteld . Het laatste stuk liep over een N weg veel vrachtwagens. Overnacht in Los Palacios in een heel mooi oud herenhuis. In het dorp een pilsje (literse flessen ) en natuurlijk tapas. Over het algemeen zijn de Spanjaarden aardige behulpzame mensen, petje af. De Spanjaarden genieten van het leven, om 7.30 staat de bar al vol om de dag te bespreken voor het werk. Zowel s'middags als s'avonds eten en drinken de mensen buiten de deur heel gezellig. Wij passen ons wel bij hun aan. Morgen weinig fietsen en veel genieten in Sevilla. Groetjes de coureurs.

de koningsrit (tot op heden)

Wat hebben we af moeten zien tijdens deze bergrit. We zaten op zeenivo en nu na twee bergpassen weer goed op hoogte. En mooi als het was, gewoon te gek. We kwamen langs de caminito del rey een wandelroute langs een heel hoge rotswand en over het water. Kijk maar eens naar de fotos op hun site. Verder bergop nabij een splitsing hadden ze onze fietsweg afgesloten voor obras. Na enige discussie met de bewaking zijn we toch de route opgegaan en Jan zag dat de bewaking ging bellen. Een paar km verder werden we door El Jeffe van de wege bouwer. staande gehouden. We mochten er absoluut niet door. We schermden met toestemming van de politieke partij die de avond daarvoor de overwinning had behaald en dat luidkeels vierden in het cafe waar we waren. Ook vroegen we hem om voor een keer over zijn hart te strijken. Voor deze keer mocht het dan toch maar "het mocht niemand weten". Gevaarlijk was het niet, de rare kruisingen in Asten nabij de Emmastraat zouden hier permanent en bewaakt door de Guardia civiel afgesloten worden voor al het verkeer. Verder op de route kwamen we twee dames en een heer uit NL op de fiets tegen. We hebben ze geadviseerd om de vrouwen op een charmante wijze te vragen om de versperring "even weg te nemen" en een oogje dicht te knijpen. Dat stond de dames wel aan. Nabij Ronda zouden we overnachten, maar zelfs met onze geavanceerde apparatuur konden we het niet vinden. Daarom moesten we uiteindelijk onze bergetappe nog verlengen tot ongeveer 97 km. We zijn moe, nog even eten, bidden, pissen en te bed!

Op naar de zee

Zondag 24 mei Colmenar naar Alora 85km.

Vanmorgen met regen vertrokken eerst een klim van 15 km, daarna een afdaling in regen en mist naar Malaga. Langs het strand gefietst en daarna richting Alora. Onderweg een Argentijn ontmoet die een Mtb met aanhanger had en daarin de tent, en erop zonnepanelen . Dit gevaarte was tevens zijn huis. Samen de lunch gebruikt en leuk contact gehad. In Alora aangekomen een onmenselijke klim gehad naar het hotel, in het dorp hellingen tot 23% . Het is nu weer tijd voor de limonade waar meestal tapas bij word geserveerd, waarschijnlijk omdat ze medelijden hebben met deze ( ondanks de halve haan van 1,5 kilo vanmiddag ) sterk vermagerde opa's. Als het zo bergachtig blijft gaan we maar aan de epo, Fuente woont toch in de buurt. Ik moet eindigen want mijn maat wil snel aan de ranja.

Groetjes henk en jan

zeezicht

Za 23/5, ongeveer 21 graden.Wat was de route toch weer mooi, maar wel steeds bergop en af. Ik heb dan wel steeds zicht op Juan Indurain, de adelaar van TWC. Hij zweeft voor mij uit de bergen op alsof het niets is. Hij zweet daarbij nauwelijks, dat kan hij niet meer zegt hij want zijn zweetklieren zijn opgebrand tijdens zijn jarenlange zware dienst bij de Gemeente Asten. Ik heb met hem te doen, jullie ook, we vernemen het wel! We hebben er gisteren voor gekozen om gebruik te maken van de alternatieve route via Malaga. De andere route zou betekenen dat we enkele beklimmingen van 12 % zouden hebben, geen probleem voor de Adelaar, maar wel voor zijn volger, daar ben ik zeker van! Op de route hadden we onderweg zicht op de middellandse zee, helaas wat minder helder weer. We hebben de zwembroeken bij, misschien morgen wel een duikje in el mar mediteraneo.

De genieters!

Met de zon naar het zuiden .

VAN Purrullena naar Ventas de Huelma 90 km. Vandaag om 7.30 vertrokken met mooi weer, een dag van ongeveer 22 graden. Meteen weer een beklimming van 20 km ( ongeveer 100 keer de brug bij sluis 10 ) daarna klimmen en dalen. Rond de middag in Granada een optiek opgezocht omdat ons beide brillen stuk waren. De man die ons geholpen heeft was ook fietsfanaat en repareerde onze brillen gratis, daarna stuurde hij ons naar een bevriende fietsenmaker die Henk zijn derailleur afstelde. Alles geregeld dus daarna verder naar Ventas de Huelma waar wij om 18.00 uur aankwamen. Douchen de was doen daarna de fietsen poetsen en smeren. Ons leven in Spanje is niet makkelijk, als de Spanjaarden vragen waarheen gaat de reis volgt onmiddellijk oh la la. Zij begrijpen het daarom hebben ze ook geen fiets, verstandige mensen. Morgen vrolijk verder. Iedereen de groetjes van de klimgeiten. Uitsmijter: weer logeren wij boven een café (toevallig ? ha ha ha)

wild-west in Spanje

Vanochtend al vroeg naar de warme bakker en toen op pad. Na 5 km een grindweg omhoog en 25 km lang bergop. Zoals een goed getrainde TWC er betaamd, gaat Jan als een verkenner voorop, feitelijk hoef ik hem maar te volgen, het is een echte kopman, hij houd mij eigenlijk ook nog uit de wind. Lengte van onze route vandaag 86 km. Een prachtige tocht, bijna alleen op de wereld. Hoge bergen om ons heen, veel erosie, kleuren en in gedachten witte veder en Arensoog die ons vanuit die bergen observeerden. Als je goed kijkt op de foto zie je ze toekijken! Verder op de route waar het gelukkig ook nog wel eens naar beneden ging zagen we de grotwoningen, soms ook alleen maar de schoorsteen pijpen die uit de bergen staken, dat moet een werk geweest zijn. Kwam er weer een kindje bij dan weer een extra holletje graven. Stel je voor dat je 12 kinderen had, blaren op de handen! Op de sierra nevada ligt (nog) sneeuw, mooi om te zien zoals deze afsteekt tegen de blauwe lucht. Hopelijk hoeven we moregen niet zo hoog te klimmen en te fietsen want op winterbanden hebben we niet gerekend.